Slikstoornissen

Een slikstoornis (dysfagie) kan optreden na een hersenletsel (vb. beroerte, ongeval, tumor), ten gevolge van een aandoening van het zenuwstelsel (vb. MS, ziekte van Parkinson, ALS), door veroudering of na een operatie in het hoofd- halsgebied. Om doeltreffend te kunnen slikken, is bijzonder veel spierkracht vereist van onder andere de tong. De aansturing van de noodzakelijke spieren om krachtig te kunnen slikken, kan omwille van diverse redenen verstoord zijn. Hierdoor kan een persoon met slikstoornissen problemen ondervinden met eten en drinken. De behandeling van de logopedist zal enerzijds bestaan uit consistentieaanpassingen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van IDDSI-levels. Deze laten toe om op een duidelijke en meetbare manier te spreken over consistentieaanpassingen. Anderzijds bestaat de behandeling uit sliktherapie om de slikfunctie te verbeteren en de slikstoornis met het daarbij samengaand aspiratierisico (risico op verslikken) weg te werken. In de praktijk beschikken we over een trainingstoestel om intensieve en effectieve training van de tongkracht te kunnen aanbieden.